“ေလွဆိပ္မွာ မွိဳ႕အိတ္ မေျဖမိပါေစနဲ႔”

* ျပႆနာဆုိတာ ေျဖရွင္းရမဲ့ ျပႆနာရွိသလုိ မေျဖ
ရွင္းပဲ လ်စ္လွ်ဴရွဳ ဥေပကၡာျပဳလုိက္ရမဲ့ ျပႆနာေတြ
လည္း ရွိတယ္။ ျပႆနာတုိင္း ေျဖရွင္းဖုိ႔ မလုိအပ္ဘူး။

* အခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြက ဆရာကယ္မွ ေထာင္လုံးလုံး
က်ဆုိတာ မ်ိဳးျဖစ္တတ္တယ္။ ခုေခတ္မွာ အမ်ားၾကီး
ေတြ႔လာရတယ္။ မီဒီယာေခတ္ကုိေရာက္လာသည္ႏွင့္
အမွ် ေကာင္းတာလည္း ျမန္တယ္။ ဆုိးတာလည္း ခ်က္
ျခင္း ျပန္႔ႏွံ႔သြားတယ္။

* ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက အရွင္ဒဗၺဆုိတဲ့ ရ
ဟႏၱာမေထရ္ျမတ္ကုိ မနာလုိရွဳစိမ့့္ျဖစ္တဲ့ ရဟန္းအုပ္စု
အခ်ိဳ႕က မဟုတ္မဟတ္လုပ္ဇာတ္ဆင္ၿပီး စြပ္စြဲတယ္။
ဒါကုိ သံဃာ့ပရိတ္သတ္အလယ္မွာ ဘုရားရွင္က အရွင္
ဒဗၺကုိေခၚၿပီး ျပႆနာကုိ ေျဖရွင္းတယ္။

* အရွင္ဒဗၺဆုိတာ ၇ - ႏွစ္သားအရြယ္ကတည္းက ရ
ဟႏၱာျဖစ္ခဲ့သူ၊ ရဟန္းကိစၥၿပီးလုိ႔ ဆြမ္းစားေက်ာင္းဘုန္း
ၾကီး တာ၀န္ယူခဲ့သူပါ။ အခ်ိန္ရတဲ့အခါ ေနာက္ အရွင္
ဒဗၺအေၾကာင္း တင္ေပးပါမယ္။ ဒီေနရာမွာ အဓိကေျပာ
ခ်င္တာက ျပႆနာတစ္ခုကုိ ကုိင္တြယ္ပုံနည္းလမ္းကုိ
ျပခ်င္လုိ႔ပါ။

* ဘုရားရွင္က အရွင္ဒဗၺကုိ “ ဒဗၺမင္းလုပ္ရပ္က ဟုတ္
သလား၊ မဟုတ္ဘူးလား” လို႔ေမးေတာ့ အရွင္ဒဗၺက ဘု
တပည့္ေတာ္ရဲ႕ လုပ္ရပ္ကုိ အရွင္ဘုရားလည္း သိတယ္။
တပည့္ေတာ္လည္း သိတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ သူေျပာခ်င္
တာက တပည့္ေတာ္ ၇ - ႏွစ္သားအရြယ္က ရဟႏၱာျဖစ္
ခဲ့သူ၊ သူတုိ႔ ေျပာတဲ့အမႈမ်ိဳးကုိ အိမ္မက္ေတာင္ မမက္ခဲ့
ဖူးပါလုိ႔ ေျပာလုိက္တာပါ။

* ဒါကုိ ဘုရားရွင္က “ မင္း ျငိမ္မေနနဲ႔၊ ဟုတ္ရင္ ဟုတ္တဲ့
အေၾကာင္း၊ မဟုတ္ရင္ မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းရွင္း” လုိ႔ မိန္႔
ေတာ္မူတယ္။ ဒီေနရာမွာ အရွင္ဒဗၺဟာ ဘယ္လုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး
လဲဆုိတာ ဘုရားနဲ႔ အျခားရဟႏၱာမေထရ္ေတြေလာက္ပဲ သိ
တယ္။ သာမန္လူေတြ မသိႏုိင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သာမန္ပုထု
ဇဥ္ေတြ သုိ႔ေလာ၊ သုိ႔ေလာ ယုံမွားမိ၊ အျပစ္တင္မိမွာစုိးလုိ႔
ေျဖရွင္းခုိင္းရတယ္။ ဒါကေတာ့ ေျဖရွင္းရမဲ့ ျပႆနာေပါ့။

* ေနာက္သာဓကတစ္ခု ဘုရားရွင္ကုိ စိဥၥမာဏ စြပ္စြဲတယ္။
ဘုရားရွင္က “ဒီလုပ္ရပ္ဟာ နင္ကုိယ္တုိင္အသိဆုံး” ဆုိ
တယ္။ သိပ္ၿပီး ေျဖရွင္းမေနဘူး။ ျမတ္ဗုဒၶဟာ ဘယ္လုိပုဂၢဳိ
လ္မ်ိဳးလဲဆုိတာ လူတုိင္းနီးပါသိတယ္။ အေသးစိတ္ေျဖရွင္း
ေနဖုိ႔လည္း မလုိအပ္ဘူး။ ဒီလုိသာဓကေတြမ်ားစြာရွိတယ္။

* အခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြက ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္ထိပ္တုိက္ ရင္ဆုိေျဖ
ရွင္းလုိက္ရင္ ေျပလည္သြားတယ္။ သံသယ ကင္းသြားတယ္။
ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္အက်ိဳးလည္း ရွိသြားတယ္။

* အခ်ိဳ႕ျပႆနာေတြကေတာ့ အက်ိဳးမရိွတဲ့အျပင္ အက်ိဳးမဲ့
မဲ့ေတြ ျဖစ္သြားတတ္တယ္။ ပုိမုိေဖာင္းပြသြားတယ္။ ၾကီးထြား
သြားတယ္။ က်ယ္ျပန္႔သြားတယ္။ ျပႆနာတုိင္း ျပႆနာတုိင္း
မဟုတ္ရင္ မခံဘူးေဟ့ဆုိၿပီးလုိက္ေျဖရွင္းေနရင္လည္း လူေတြ
ေျပာေနၾကစကားအတုိင္း “ ငပြၾကီး” ျဖစ္သြားတတ္တယ္။

* ဒီျပႆနာေတြဟာ ငါ့အတြက္ေျဖရွင္းရမဲ့ ျပႆနာလား၊ မ
ရွင္းဘဲထားလုိက္ရမဲ့ ျပႆနာလားဆုိတာ ေသခ်ာစဥ္းစားဖုိ႔လုိ
အပ္တယ္။ တခါတေလ ျခားကသံတမန္အေနနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးတဲ့
သူေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီလူေတြလည္း ေသခ်ာ စဥ္းစားသင့္
တယ္။ငါ ေျဖရွင္းေပးလုိက္လုိ႔ သူတို႔အတြက္ ေကာင္းက်ိဳးနဲ႔ ဆုိး
က်ိဳးယွဥ္လုိက္ရင္ ဘယ္အရာက အေလးသာမလဲဆုိတာစဥ္းစား
သင့္တယ္။

* ဒါေၾကာင့္ ျပႆနာတုိင္းဟာ ငါ့အတြက္ ေျဖရွင္းသင့္တဲ့ ျပႆ
နာလား၊ မရွင္းသင့္တဲ့ ျပႆနာလားဆုိတာ ေသခ်ာစဥ္းစားေတြ
ေခၚၾကရင္း ေလွဆိပ္မွာ မွိဳ႕အိတ္လည္း မေျဖမိပါေစနဲ႔။ ငပြၾကီး
လည္း မျဖစ္ပါေစနဲ။ ဆရာကယ္မွ ေထာင္လုံးလုံးက်တဲ့ အျဖစ္မ်ိဳး
လည္း မေရာက္ၾကပါေစနဲ႔။

“ေဌး”သာမေဏေက်ာ္ဆရာေတာ္